کد مطلب:315081 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:306
خطبه حضرت اباالفضل العباس در مکه مکرمه
روز هشتم ذیحجة الحرام (یوم الترویه) سال شصت هجری قمری، زمانی كه حجاج بیت الله الحرام عازم سرزمین عرفات بودند، یزید بن معاویه نیروهایی را - در حالی كه سلاح در زیر احرام بسته بودند - گماشته بود تا امام حسین علیه السلام را در خانه ی خدا به قتل برسانند كه این عمل، هتك حرم الهی را هم دربر داشت.
یاران امام و بنی هاشم با توجه به این توطئه اطراف امام علیه السلام را گرفته، از جان امام علیه السلام حفاظت می نمودند.
در این حال، حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام با اجازه ی امام علیه السلام بر فرار كعبه رفت و خطاب به بنی امیه خطبه ی غرا و پرشوری را قرائت نمود كه حقیر این خطبه را به نقل از كتاب «خطیب كعبه» - كه از كتاب «مناقب السادات الكرام» نقل كرده - به نظم آورده و آن را در اختیار علاقمندان قرار می دهم.
امید است مورد استفاده قرار گیرد. ابتدا متن عربی سپس ترجمه فارسی آن، آنگاه اشعار سروده شده:
الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من كان بالأمس بیتا أصبح قبلة.
ایها الكفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة؟
من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
[ صفحه 226]
ولو لا حكم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه.
قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه.
ولو لم تكن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیكم كالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران.
اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فكیف كان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الكوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السكران؟ و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات؟ و ممن فی بیته التطهیر و الآیات؟
هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیكم، و لا یمكن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیه السلام حیا، و كیف یمكن لكم قتل ابی عبدالله الحسین علیه السلام مادمت حیا سلیلا؟
تعالوا اخبركم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادكم.
لا بلغ الله مداركم و بدد اعماركم و اولادكم، و لعن الله علیكم و علی أجدادكم.
1- الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من كان بالأمس بیتا أصبح قبلة.
حمد خدایی را سزاست كه این كعبه را به قدوم پدر او (اشاره فرمود به امام حسین علیه السلام) شرافت داد، خدایی كه دیروز (اینجا) برای او بیت بود، امروز (به یمن قدوم پدرش) قبله گردیده است.
[ صفحه 227]
2- ایها الكفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة؟
ای كافران فاجر و فاسق! آیا ادامه امر حج را برای امام پاكان و نیكان مانع می شوید؟
3- من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
چه كسی سزاوارتر از او به خانه كعبه است؟ چه كسی از او به كعبه نزدیك تر است؟
4- ولو لا حكم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه.
اگر حكمت های الهی آشكار نمی شد و اسرار بلندمرتبه خداوند هویدا نمی گشت و این كعبه برای امتحان مردم نبود، هر آینه كعبه پیش از آن كه امام به طواف آن بیاید، به سوی امام پرواز می كرد.
5- قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه.
به تحقیق مردم استلام حجرالاسود می كنند (دست خود را به حجر می كشند و حجر را می بوسند) ولی حجرالاسود دست امام را می بوسد و استلام می نماید.
6- ولو لم تكن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیكم كالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران.
اگر مشیت، خواست و اراده ی مولای من (امام حسین علیه السلام) از مشیت خدای رحمان سرچشمه نمی گرفت و به آن تعلق نداشت، هر آینه همانند باز شكاری خشمگین كه بر گنجشك های در حال پرواز هجوم می آورد، بر شما حمله می بردم.
7- اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فكیف كان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
آیا قومی را می ترسانید كه آن ها در كودكی مرگ را به بازی می گیرند؟ پس در
[ صفحه 228]
دوران بزرگسالی چگونه خواهند بود؟ و به جای حیوانات، جان خود و عزیزترین كسانم را در برابر او فدا می كردم.
8 - هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الكوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السكران و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات، و ممن فی بیته التطهیر و الایات؟
هیهات! بنگرید آن هم به دقت بنگرید (سزاوار است پیرو چه كسی باشید؟) از كسی پیروی كنید كه شارب الخمر است، یا از كسی كه صاحب حوض و كوثر است؟
از كسی (پیروی كنید) كه در خانه ی او آوازه خوان های مست وجود دارد، یا از كسی كه در بیت او وحی و قرآن است؟
از كسی (پیروی كنید) كه در خانه ی او هوسرانی و آلات لهو و لعب و پلیدی است، یا از كسی كه در خانه او پاكی و نشانه های خداست؟
9- هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیكم، و لا یمكن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیه السلام حیا، و كیف یمكن لكم قتل ابی عبدالله الحسین علیه السلام مادمت حیا سلیلا؟
هیهات! شما در گمراهی و انحرافی واقع شدید كه قریش در آن قرار داشتند آن ها كشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله اراده كردند و شما كشتن فرزند دختر پیامبرتان را اراده نموده اید. تا زمانی كه امیرالمؤمنین علی علیه السلام زنده بود، كشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برای آنان ممكن نبود. چگونه برای شما كشتن ابی عبدالله الحسین علیه السلام امكان پذیر است، تا مادامی كه من، زنده باشم (كه فرزند علی علیه السلام هستم).
10- تعالوا اخبركم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادكم.
بیایید تا شما را به راه كشتن (امام حسین علیه السلام) آگاه كنم، به كشتن من مبادرت ورزیده و اقدام كنید، گردن مرا بزنید تا مراد شما حاصل گردد.
[ صفحه 229]
11- لا بلغ الله مداركم و بدد اعماركم و اولادكم، و لعن الله علیكم و علی أجدادكم.
خداوند شما را به مقصودی كه برای آن دور هم جمع شدید، نرساند، و عمرهای شما را كوتاه، اولادتان را پراكنده سازد و شما و اجدادتان را لعنت كند.
یاران امام و بنی هاشم با توجه به این توطئه اطراف امام علیه السلام را گرفته، از جان امام علیه السلام حفاظت می نمودند.
در این حال، حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام با اجازه ی امام علیه السلام بر فرار كعبه رفت و خطاب به بنی امیه خطبه ی غرا و پرشوری را قرائت نمود كه حقیر این خطبه را به نقل از كتاب «خطیب كعبه» - كه از كتاب «مناقب السادات الكرام» نقل كرده - به نظم آورده و آن را در اختیار علاقمندان قرار می دهم.
امید است مورد استفاده قرار گیرد. ابتدا متن عربی سپس ترجمه فارسی آن، آنگاه اشعار سروده شده:
الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من كان بالأمس بیتا أصبح قبلة.
ایها الكفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة؟
من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
[ صفحه 226]
ولو لا حكم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه.
قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه.
ولو لم تكن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیكم كالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران.
اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فكیف كان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الكوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السكران؟ و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات؟ و ممن فی بیته التطهیر و الآیات؟
هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیكم، و لا یمكن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیه السلام حیا، و كیف یمكن لكم قتل ابی عبدالله الحسین علیه السلام مادمت حیا سلیلا؟
تعالوا اخبركم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادكم.
لا بلغ الله مداركم و بدد اعماركم و اولادكم، و لعن الله علیكم و علی أجدادكم.
1- الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من كان بالأمس بیتا أصبح قبلة.
حمد خدایی را سزاست كه این كعبه را به قدوم پدر او (اشاره فرمود به امام حسین علیه السلام) شرافت داد، خدایی كه دیروز (اینجا) برای او بیت بود، امروز (به یمن قدوم پدرش) قبله گردیده است.
[ صفحه 227]
2- ایها الكفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة؟
ای كافران فاجر و فاسق! آیا ادامه امر حج را برای امام پاكان و نیكان مانع می شوید؟
3- من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
چه كسی سزاوارتر از او به خانه كعبه است؟ چه كسی از او به كعبه نزدیك تر است؟
4- ولو لا حكم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه.
اگر حكمت های الهی آشكار نمی شد و اسرار بلندمرتبه خداوند هویدا نمی گشت و این كعبه برای امتحان مردم نبود، هر آینه كعبه پیش از آن كه امام به طواف آن بیاید، به سوی امام پرواز می كرد.
5- قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه.
به تحقیق مردم استلام حجرالاسود می كنند (دست خود را به حجر می كشند و حجر را می بوسند) ولی حجرالاسود دست امام را می بوسد و استلام می نماید.
6- ولو لم تكن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیكم كالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران.
اگر مشیت، خواست و اراده ی مولای من (امام حسین علیه السلام) از مشیت خدای رحمان سرچشمه نمی گرفت و به آن تعلق نداشت، هر آینه همانند باز شكاری خشمگین كه بر گنجشك های در حال پرواز هجوم می آورد، بر شما حمله می بردم.
7- اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فكیف كان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
آیا قومی را می ترسانید كه آن ها در كودكی مرگ را به بازی می گیرند؟ پس در
[ صفحه 228]
دوران بزرگسالی چگونه خواهند بود؟ و به جای حیوانات، جان خود و عزیزترین كسانم را در برابر او فدا می كردم.
8 - هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الكوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السكران و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات، و ممن فی بیته التطهیر و الایات؟
هیهات! بنگرید آن هم به دقت بنگرید (سزاوار است پیرو چه كسی باشید؟) از كسی پیروی كنید كه شارب الخمر است، یا از كسی كه صاحب حوض و كوثر است؟
از كسی (پیروی كنید) كه در خانه ی او آوازه خوان های مست وجود دارد، یا از كسی كه در بیت او وحی و قرآن است؟
از كسی (پیروی كنید) كه در خانه ی او هوسرانی و آلات لهو و لعب و پلیدی است، یا از كسی كه در خانه او پاكی و نشانه های خداست؟
9- هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیكم، و لا یمكن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیه السلام حیا، و كیف یمكن لكم قتل ابی عبدالله الحسین علیه السلام مادمت حیا سلیلا؟
هیهات! شما در گمراهی و انحرافی واقع شدید كه قریش در آن قرار داشتند آن ها كشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله اراده كردند و شما كشتن فرزند دختر پیامبرتان را اراده نموده اید. تا زمانی كه امیرالمؤمنین علی علیه السلام زنده بود، كشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برای آنان ممكن نبود. چگونه برای شما كشتن ابی عبدالله الحسین علیه السلام امكان پذیر است، تا مادامی كه من، زنده باشم (كه فرزند علی علیه السلام هستم).
10- تعالوا اخبركم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادكم.
بیایید تا شما را به راه كشتن (امام حسین علیه السلام) آگاه كنم، به كشتن من مبادرت ورزیده و اقدام كنید، گردن مرا بزنید تا مراد شما حاصل گردد.
[ صفحه 229]
11- لا بلغ الله مداركم و بدد اعماركم و اولادكم، و لعن الله علیكم و علی أجدادكم.
خداوند شما را به مقصودی كه برای آن دور هم جمع شدید، نرساند، و عمرهای شما را كوتاه، اولادتان را پراكنده سازد و شما و اجدادتان را لعنت كند.